مؤلفه‌های زبانی و بلاغی مثنوی‌های شش گانة شاه داعی

محمود بشیری؛ نیلوفر انصاری

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.59919.1871

چکیده
  چکیدهیکی از شخصیت‌های برجستة عرفان وادب در سدة نهم هجری، شاه داعی شیرازی است که در مثنویهای شش گانة خود، عمیق‌ترین مسائل عرفانی را نظیر (وحدت وجود، توحید، حقیقت، طلب، تجرید، ذوق، کشف وشهود، فقر و فنا و...) بیان کرده است. ما در این نوشتار با روشی توصیفی، تحلیلی برآنیم تا ساختار زبانی وبلاغی مثنوی‌های شش گانة شاه داعی (مشاهد، گنج روان، ...  بیشتر

بلاغت فارسی
شگردهای مولوی برای اقناع مخاطب در داستان نخجیران و شیر

مینا شاکر؛ رامین محرمی؛ بیژن ظهیری ناو

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.40053.1932

چکیده
  اقناع مخاطب به عنوان فرایندی که برای تغییر نگرش مخاطب و همراه کردن او با عقاید گوینده انجام می‌شود، یکی از اهداف اصلی متون عرفانی تعلیمی از جمله مثنوی است. مولوی با توسّل به شیوه‌های مختلف تأثیرگذاری بر مخاطب، سعی در انتقال مفاهیم عرفانی به مخاطب دارد و از ابزارهای کلامی و غیرکلامی متعدّدی برای این منظور بهره می‌برد. یکی از شیوه‌های ...  بیشتر

بلاغت فارسی
بازخوانی بافه‌های بلاغی و معانی اتساعی در بیتی از غزلیات حافظ شیرازی

فاضل عباس زاده؛ بهزاد اسبقی؛ مهرداد آقائی

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.59352.1854

چکیده
  چکیدهزبان حافظ چند وجهی و هنری است واژه‌ها و ترکیبات و به تبع آن عبارات و جملات در شعر او خطی و تک معنایی نیست، بلکه متعدد و اتساعی است و این ویژگی هنری باعث شده که انسان در جستجوی معنا برای زندگی‌اش، گم شدۀ ذهن و ضمیرش را در لایه‌های معانی ابیات او یافته و او را سروش‌وار در آسمان‌ها پایگاه بخشد. پژوهش حاضر، از طریق نقد خواننده محور ...  بیشتر

بلاغت فارسی
"بررسی جنبه های ادبی و بلاغی متون وقف نامه عضد الملک

هادی محمدی؛ جواد مهربان قزلحصار

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.56729.1814

چکیده
  شناخت فرهنگ ، ادبیات و سنت های ملّی ؛ برای مردم هر مرز و بوم بیانگر موجودیت , غرور و هویت پر افتخار ملی آن جامعه و اقوام هر سرزمینی است و آنچه به شناخت تمدّن و فرهنگ کمک کرده است شرح شجاعت , دلاوری ها و اقدامات جاودانه و ماندگار اقوام پیشینیان است که با هنرورزی ادبیات منثور به ما رسیده است . بررسی ادبی متون منثور وقف نامه های قدیمی نمادی ...  بیشتر

بلاغت شعر هوشنگ ایرانی

حسین حسن پور آلاشتی؛ راشین مبشری

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.60502.1887

چکیده
  این پژوهش با هدف خوانش شعر هوشنگ ایرانی بر اساس منطق طرحواره‌ای برای دستیابی به مولفه‌های تصویری شعر «کتاب فروشی_آرمان» انجام گردید. این رویکرد با استفاده از جست‌و‌جوی هم‌پوشانی تفسیرهای متن و مولف با استفاده از منابع روانشناختی و پدیدارشناختی است. در شعر «کتاب فروشی_آرمان»، تصاویر عمق بر پایه‌ی تصاویر اتفاقی از طریق ...  بیشتر

بلاغت فارسی
انواع نماد در لال بازی های غلامحسین ساعدی

آرش مشفقی؛ عزیز حجاجی کهجوق؛ محمد عیسی زاده حاجی آقا

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.60556.1892

چکیده
  نماد و به کارگیری آن ابزاری است برای عمق بخشیدن به اثر ادبی. غلامحسین ساعدی از نویسندگان نمادپرداز دوران معاصر، در لال بازی های خود مانند دیگر آثارش به نماد پرداخته است. شاید یکی از دلایل این کار گریز ناگزیر از تیغ تیز سانسور باشد. مقاله حاضر به شیوه تحلیلی- توصیفی سعی دارد انواع نمادها (انسانی، غیرانسانی، حیوانات، مفهوم ذهنی و کنش) ...  بیشتر

بلاغت فارسی
بررسی صور خیال در متون منظوم مانوی با تاکید بر استعاره

فرخ حاجیانی؛ خیرالله محمودی؛ سمیه رنجبر

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.62187.1946

چکیده
  در میان ادبیات ایرانی پیش از اسلام ،ادبیات مانوی،تفاوت آشکاری با بقیه ادبیات ایرانی میانه دارد؛ گرچه ادبیات مانوی از سنت های ادبی دوره باستان پیروی کرده است اما در عین حال به دلیل وابستگی به جریان های ادبی غیر ایرانی، چون بین النهرین، حوزه های دیگری را نیز تجربه کرده است. ادبیات مانوی به سبب تاثیرات شدید از رهبر دینی خود، یعنی مانی ...  بیشتر

بلاغت فارسی
بررسی کارکردهای استعاره‌ مفهومی در اشعار ابراهیمی و رحمان دوست

خدابخش اسداللهی؛ ندا نبی زاده اردبیلی

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.62522.1935

چکیده
  استعاره مفهومی عنوان تازه‌ای است که در سده اخیر از سوی زبان‌شناسان شناختی مطرح شده و در حقیقت نامی است برای تلاش‌های ذهن برای فهم و انتقال مفاهیم انتزاعی. در این طرز نگرش، استعاره از چارچوب علوم بلاغی بیرون می‌آید و دیگر وسیله تزیین کلام نیست بلکه اساس فکر بوده و ابزاری برای درک امور غیرمادی محسوب می‌شود. پیشروان این نظریه لیکاف ...  بیشتر

بلاغت فارسی
متن خوانی در شبکه تعاملی نظریه و نقد ادبی و چگونگی پیوند آن با زیبایی

صدیقه (پوران) علیپور؛ عنایت اللّه شریف پور

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.63681.1966

چکیده
  بحث ادبیات و نظریه به اندازۀ وجود موضوعات در عالم قدمت دارد. این بحث بر چگونگی تفکر پیرامون موضوعات و برای دست یابی به حقیقت ظهور یافته در وجود آنها دلالت دارد. ذهن جستجوگر انسان همواره در صدد آن است که درک شناختی خود از حقیقت موضوعات موجود در جهان پیرامون را، ابتدا تأویل نموده؛ سپس به کمک زبان به تبیین و تحلیل آنها بپردازد و در نهایت، ...  بیشتر

بلاغت فارسی
بررسی سیر تطوّر صنعت «مذهب کلامی» در کتاب‌های بدیع فارسی

علی محمد موذنی؛ صالح دوروند

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.63941.1975

چکیده
  چکیدهمذهب کلامی عنوان یکی از صنایع ادبی است که از دیرباز در علم بدیع وجود داشته است. مذهب کلامی یعنی روش و شیوة متکلمین (عالمان اهل کلام و اصول). با اینکه مذهب کلامی از قرن سوم به‌واسطة آثار جاحظ و ابن معتز در ‌زبان عربی مطرح شده، این عنوان را در نخستین کتاب‌هایی که فارسی‌زبانان و ایرانیان در باب علم بدیع نگاشته‌اند نمی‌توان یافت ...  بیشتر

بلاغت فارسی
بررسی تأثیر زبان بر دگردیسی‌های اساطیری با رویکرد‌های تطبیقی زبان‌شناختی با تأکید بر دو متن شاهنامه و گیل‌گمش

مسروره مختاری؛ نوشاد رضایی

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.63494.1958

چکیده
  اسطوره در اساس با مشاهدة پدیدارهای باشکوه طبیعی آغاز می‌شود. اقوام کهن مشاهده‌های خود را از طبیعت با شیوه‌ای انسان‌گونه و به زبانی استعاری تشریح می‌کردند. برخی از اسطوره‌شناسان با رویکرد زبان‌شناسانه تا این حد پیش رفته‌اند که با تطور زبانی و ریشه‌شناسی از طریق اعادة معنای اصلی نام خدایان، اشیا و داستان‌های منقول به معنای حقیقی ...  بیشتر

بلاغت فارسی
بلاغت ساختارهای نحوی و طرز فاضلانة انوری در قصاید

نفیسه آقاخانی؛ امیرحسین مدنی

دوره 7، شماره 1 ، فروردین 1401

https://doi.org/10.30473/prl.2022.63841.1971

چکیده
  انوری ابیوردی را به‌دلیل طرز تازه و شیوۀ خاصی که در شاعری گزیده است، از شاعران سبک‌ساز و یکی از سه پیامبر شعر فارسی لقب داده‌اند. شهرت وی بیشتر مرهون قصاید فاخر اوست؛ اگرچه در طرز غزلسرایی نیز وی را پیشرو سعدی در غزل دانسته‌اند. وی در قصیده و غزل، دو زبان متفاوتِ رسمی و درباری و زبان ساده و محاوره‌ای را برگزیده است. زبان رسمی انوری ...  بیشتر