نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

• فرخ حاجیانی ¹
• خیرالله محمودی ²
• سمیه رنجبر ³

¹ کروه زبان های خارجه و زبانهای باستانی، دانشکده ادبیات و علوم انسلنی، دانشگاه شیراز

² بخش ادبیات فارسی دانشگاه شیراز

³ گروه زبان های خارجه و زبانهای باستانی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز

چکیده

در میان ادبیات ایرانی پیش از اسلام ،ادبیات مانوی،تفاوت آشکاری با بقیه ادبیات ایرانی میانه دارد؛ گرچه ادبیات مانوی از سنت های ادبی دوره باستان پیروی کرده است اما در عین حال به دلیل وابستگی به جریان های ادبی غیر ایرانی، چون بین النهرین، حوزه های دیگری را نیز تجربه کرده است. ادبیات مانوی به سبب تاثیرات شدید از رهبر دینی خود، یعنی مانی ،از سنت های ادبی آرامی نیز بهره گرفته و قالب های جدید ادبی را در خود گنجانیده و همچنین به دلیل محتوای عرفانی اش به تمثیل، تشبیه، مجاز و استعاره روی آورده است.صنایعی که بیانگر نوعی کمال در بلاغت می باشد و در ادبیات ایران آن دوره بی سابقه است. در این مقاله که به بررسی استعاره در متون منظوم مانوی می پردازد، بیان می دارد که مرزهای زیبا شناسی ادبیات مانوی گسترش بسیاری داشته، به گونه ای که انواع صنایع ادبی و تصویرهای شاعرانه در آن، حکایت از یک سابقه طولانی و ممتد ادبی دارد که بسیار فراتراز ادبیات فارسی است.استعاره های به کار رفته در سروده های مانوی، به نوعی از کمال در حوزه خیال شاعرانه حکایت می کنند، که علاوه بر اینکه در خدمت اندیشه های مانوی قرار گرفته اند، از لحاظ تاریخ ادبی ایران نیز، بسیار مهم به شمار می روند.با بررسی این استعاره ها در این مقاله،استعاره مصرحه مجرده دارای بیشترین میزان استعاره می باشد و پس از آن استعاره مکنیه و تمثیلیه و سپس استعاره تبعیه و در نهایت استعاره تلمیحیه با کمترین میزان استعاره قرار دارد.

کلیدواژه‌ها

• کلید واژه:ادبیات مانوی
• شعر و سرودهای منظوم مانوی
• استعاره

موضوعات

• بلاغت فارسی

عنوان مقاله [English]

Investigating into imaginary images in Manichaean Verse Texs: Emphasis on Metaphor

نویسندگان [English]

• Farrokh Hajiani ¹
• Khairollah Mahmoudi ²
• Somaaya Ranjbar ³

¹ shirazuniverdity

² Shiraz university

³ Shiraz university

چکیده [English]

Investigating into imaginary images in Manichaean Verse Texs: Emphasis on Metaphor
Abstract:
Among Iranian literature before Islam the Manichaean literature differs evidently from other Middle Persian works. Although the Manichaean literature has followed ancient literary traditions it has experienced other fields due to its dependence on non-Iranian literary movements such as Mesopotamian. Under the high influence of their religious leader, Mani, the Manichaean literature benefited from Aramaean literary traditions, used new literary paradigms and allegory, simile, trope and metaphor due to its mystical content; such literary devices presented a type of perfection in rhetoric and were new in Persian literature. In present essay metaphor is examined in the Manichaean literature in a way that the types of literary devices and poetic imaginations indicate a long and continuous history beyond Persian literature. The metaphor used in the Manichaean poems indicate a type of perfection in poetic imagination used by the Manichaean views and at the same time, are very important in viewpoint of Iran literature history. Having examined the metaphors in this essay the most frequent metaphors are as follows: the explicit metaphor, allegorical metaphor, Tabaeieh metaphor (When the metaphor is a verb or one of its derivatives) and antiphrasis, respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

• Keywords: Manichaean literature
• Manichaean poems and songs
• metaphor