بلاغت فارسی
حمید طاهری
چکیده
تشبیه یکی از مهمترین وگسترده‌ترین تصویرهای شعری است. ازاین عنصرخیال بانظربه ارکان ،شکل ،ماهیت ارکان وعناصرتشکیل دهنده ی آن ،انواع واقسام پرشماری ارایه گردیده است وبه همین جهت تشبیه پرتنوعترین عنصرخیال است. گاهی درتقسیماتی که ازتشبیه ارایه می شود، ضروری است ازچند منظر به صورت توام به تشبیه نگریست.اکتفا به یک منظر یا زاویه ی خاص مارا ...
بیشتر
تشبیه یکی از مهمترین وگسترده‌ترین تصویرهای شعری است. ازاین عنصرخیال بانظربه ارکان ،شکل ،ماهیت ارکان وعناصرتشکیل دهنده ی آن ،انواع واقسام پرشماری ارایه گردیده است وبه همین جهت تشبیه پرتنوعترین عنصرخیال است. گاهی درتقسیماتی که ازتشبیه ارایه می شود، ضروری است ازچند منظر به صورت توام به تشبیه نگریست.اکتفا به یک منظر یا زاویه ی خاص مارا به هدف وغرضی که آن نوع خاص از تشبیه برای آن پدید آمده،رهنمون نمی گردد .به تعبیر بهتر اگرتشبیه را به لحاظ شکل تقسیم بندی می کنیم باید علاوه برفرم یاشکل ظاهری تشبیه ،به وجه شبه آن نیزتوجه داشته باشیم. صرف جابه جایی طرفین تشبیه ،تشبیه معکوس یا مقلوب نمی سازدواگربه وجه شبه آن عنایت نکنیم ،هدف وغرض ازآن که نوکردن وایجاد اغراق بیشتر است ،به دست نمی آید،زیرااغراق دراین تشبیه زمانی خودرا می نماید که وجه شبه پیش ازعکس کردن(تشبیه اول) وپس ازآن (تشبیه دوم)ثابت وواحد باشد. بی‌توجهی به این دقیقه سبب شده است که برخی تعاریف از انواع تشبیه ، ناقص و گاه اشتباه باشد. نکته دیگر این که هنگام تحقیق در صورت خیال تشبیه، بررسی پیشینه وتطورآن در دوران‌ها و اعصار مختلف ادب، امری ضروری است. علی الخصوص آن جا که بحث از عکس کردن و تفضیل مشبه بر مشبه‌به پیش می آید.برای مثال بررسی تاریخ تشبیه مارادرشناخت بهتروبازشناسی آسانتر تشبیه معکوس یاری می دهد . این توجه موجب می شودتابه نوع دیگری ازتشبیه معکوس دست یابیم که با نوع شکلی وفرمی آن متفاوت است.
بلاغت فارسی
وحید علی بیگی
چکیده
استفاده از صور خیال باعث جذابیت و درگیری ذهنی مخاطبان برای فهم مقصود شعرا می‌گردد. از مهمترین صور خیالی که از آغاز شعر فارسی در آثار ادبی مشاهده می‌شود، تشبیه است. از قرن سوم و نقطه آغاز شعر فارسی، شاعران به کمک تشبیه، افکار و تصورات ذهنی خویش را به مخاطبان القا می‌کردند که این امر در آغاز به صورت ابتدائی و کلیشه‌ای مشهود است. با شروع ...
بیشتر
استفاده از صور خیال باعث جذابیت و درگیری ذهنی مخاطبان برای فهم مقصود شعرا می‌گردد. از مهمترین صور خیالی که از آغاز شعر فارسی در آثار ادبی مشاهده می‌شود، تشبیه است. از قرن سوم و نقطه آغاز شعر فارسی، شاعران به کمک تشبیه، افکار و تصورات ذهنی خویش را به مخاطبان القا می‌کردند که این امر در آغاز به صورت ابتدائی و کلیشه‌ای مشهود است. با شروع قرن چهارم تشبیه مسیر اصلی خود را باز می‌یابد و شعرای قرن مذکور در کاربرد تشبیه دو مسیر مجزا را طی می‌کنند. دسته اول در کاربرد تشبیه مسیر عادی و کلیشه‌ای با بسامد کمتر و دسته دوم نوآوری در تشبیه با بسامد بیشتر را سر لوحه کار خود قرار می‌دهند. با شروع قرن پنجم تشبیه به ابزاری مهم برای ایجاد تخیل در نزد شعرا تبدیل می‌گردد تا در اواخر این قرن، تشبیه از حالت کلیشه-ای خارج شده و کسانی مانند ناصر خسرو، تشبیهات بدیعی را در اشعار خویش به کار می‌برند و این رویه با شروع قرن ششم با شاعرانی مانند خاقانی و نظامی به شکل تکاملی خود می‌رسد و به تفکر سنتی تشبیه پایان می‌دهد. در این پژوهش با آوردن نمونه‌هایی از شاعران مشهور، شکل تشبیه را با تحلیل و توصیف ابیات مورد واکاوی قرار داده و ضمن ترسیم نمودارهایی، تشبیهات هر دوره را به صورت جامع برای مخاطبان ترسیم نموده‌ایم
بلاغت فارسی
زینب رشیدی؛ الیاس نورایی؛ فاطمه کلاهچیان
چکیده
تصویر، رابطۀ بین جهان بیرونی و جهان درونی شاعر و هنرمند است. تصویر در شعر، معادله‌ی بین دو پدیده مثلاً میان مشبّه و مشبّهٌ‌به است که هدف از آن اثبات زیبایی یا تناسب است. تلمیح، یکی از شگردهای بلاغی است که برای تأثیر کلام به کار می‌رود و بر پایه تشبیه و تناسب است. جامی، یکی از سرآمدان شعر سبک عراقی است که استفاده چشمگیری از تلمیح کرده ...
بیشتر
تصویر، رابطۀ بین جهان بیرونی و جهان درونی شاعر و هنرمند است. تصویر در شعر، معادله‌ی بین دو پدیده مثلاً میان مشبّه و مشبّهٌ‌به است که هدف از آن اثبات زیبایی یا تناسب است. تلمیح، یکی از شگردهای بلاغی است که برای تأثیر کلام به کار می‌رود و بر پایه تشبیه و تناسب است. جامی، یکی از سرآمدان شعر سبک عراقی است که استفاده چشمگیری از تلمیح کرده است، او با استفاده از تشبیه، استعاره،ایهام و کنایه و... تصاویری را در ذهن برجسته و مجسم می‌کند و به آن حالت عینیت و همانندی می‌دهد. او در شعر مخصوصاً غزل با استفاده از تلمیح، تصاویر زیبایی را خلق کرده است. برجستهترین تلمیحات جامی در غزل عبارتاند از: تلمیحات و اشارات قرآنی و ماجرای پیامبران، تلمیحات تاریخی- داستانی و تلمیحات و اشارات اساطیری. نگارندگان با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نگرش تصویری جامی در تلمیحات غزل پرداختند. جامی، برای بیان اندیشه خود از مفاهیم مهم عرفانی چون «وحدت وجود، تجلّی، فقر، فنا و...» و نیز با استفاده از صناعات ادبی مانند: (تشبیه، استعاره، ایهام و کنایه و...) استفاده کرده است.
بلاغت فارسی
احمد رضایی جمکرانی؛ سمیه خورشیدی
چکیده
ساقی نامه از گونه‌های ادب غنایی با است که اغلب دربردارندة موضوعاتی مانند سرخوشی، اغتنام فرصت، بهره‌مندی از زمان است؛ به نظر می‌رسد تحولات اجتماعی کارکرد این نوع ادبی را نیز متأثر ساخته است و آن را از کارکردی غنایی به کارکردی اجتماعی دگرگون کرده که با به کارگیری ابزاری نظام‌مند می‌توان این تغییر کارکرد را نشان داد. از جمله این ابزار ...
بیشتر
ساقی نامه از گونه‌های ادب غنایی با است که اغلب دربردارندة موضوعاتی مانند سرخوشی، اغتنام فرصت، بهره‌مندی از زمان است؛ به نظر می‌رسد تحولات اجتماعی کارکرد این نوع ادبی را نیز متأثر ساخته است و آن را از کارکردی غنایی به کارکردی اجتماعی دگرگون کرده که با به کارگیری ابزاری نظام‌مند می‌توان این تغییر کارکرد را نشان داد. از جمله این ابزار دانش نشانه شناسی است که می‌کوشد تا خاستگاه متن را از طریق زیرانگاشت هایی که در آن گسترده اند، شناسایی کند و بر انسجام درونی متن، علی رغم وجود نادستورمندی ها از طریق عبور از خوانش اکتشافی به خوانش پسکنشانه ، دست یابد. پژوهش حاضر به مقایسه و تحلیل نشانه‌شناسیک ساقی نامه هوشنگ ابتهاج و رضی‌الدین آرتیمانی از دو دوره مختلف،پرداخته است. خوانش اکتشافی و پس کنشانه و تمرکز بر منظومه های توصیفی و کمینه نگاشت های دو متن، نشان می‌دهد متون مذکورعلی رغم توجه به بن مایه های برجسته نوع ادبی ساقی نامه، کمینه محتوای آن را دگرگون کرده‌اند؛ بر این اساس، ابتهاج با بهره گیری از رمزگان اساطیری تنوع و پیام های عمیق تری را منتقل کرده و به عناصر اصلی آن معنایی دیگر بخشیده است؛ ساقی در ساقی نامه وی بار معنایی جدید یافته و رویکرد اجتماعی این ساقی متن را با توجه به وقایع جامعه برجسته‌تر کرده است. بر اساس تحلیل ماتریس‌های دو متن، در‌حالی‌که آرتیمانی برای رهایی از از بیداد و ستم به فنا و خداوند می اندیشد و ابتهاج به دنبال نجات دهنده ای است که خفتگان جامعه را بیدار کند.
بلاغت فارسی
حسین رحمانی تیرکلایی
چکیده
جایگاه معنایی باب استفعال در انتقال معانی بلاغی نهج‌البلاغهچکیدهکلام بلیغ متناسب با اقتضائات حالی و مکانی صورت می‌پذیرد و به تناسب تفاوت مقتضیات، از اسلوب‌های متعددی در آن استفاده خواهد شد. این عنصر در نهج‌البلاغه موجب اختصاص یافتن صدها اثر در تبویب‌سازی شاخصه‌ها و ابعاد بلاغی در خصوص این کتاب شریف شده است، با این حال کمتر مشاهده ...
بیشتر
جایگاه معنایی باب استفعال در انتقال معانی بلاغی نهج‌البلاغهچکیدهکلام بلیغ متناسب با اقتضائات حالی و مکانی صورت می‌پذیرد و به تناسب تفاوت مقتضیات، از اسلوب‌های متعددی در آن استفاده خواهد شد. این عنصر در نهج‌البلاغه موجب اختصاص یافتن صدها اثر در تبویب‌سازی شاخصه‌ها و ابعاد بلاغی در خصوص این کتاب شریف شده است، با این حال کمتر مشاهده شده که از حیث مصداقی به واکاوی ابعاد این بلاغت پرداخته شود، بر اساس این ضرورت نگارنده در این اثر با روشی توصیفی ـ تحلیلی و با تحلیل و تدقیق در معاجم لغوی شاخص در زبان عرب به دنبال بررسی جایگاه معنایی باب استفعال در انتقال معانی بلاغی در نهج‌البلاغه بوده است تا با ذکر مصادیق متعدد از این باب، عناصر بلاغت را به نحو تطبیقی به مخاطب ارائه دهد و در پایان این نتیجه حاصل شده است که باب استفعال دارای معنای شایع طلب و معنای متداول وجدان‌الشئ است که سبب شده دیگر معانی این باب کمتر مورد استفاده قرار گیرد. بررسی باب استفعال در نهج‌البلاغه حاکی از این حقیقیت است که در گفتمان امام(علیه‌السلام) استخدام هرکدام از معانی ابن باب متناسب با اقتضاء کلامی و معنای مراد به کار گرفته شده تا مراد متکلم با کامل‌ترین لفظ در ذهن مخاطب تداعی شود.کلیدواژگان: باب استفعال، انتقال معانی، بلاغت، ادبیات عرب، نهج‌البلاغه
بلاغت فارسی
فاطمه تسلیم جهرمی
چکیده
شعر ظهیر فاریابی، شاعر قرن ششم، به عنوان یکی از حلقه‌های بین سبک خراسانی و عراقی در بسیاری از داوری‌های شاعرانه کهن مطرح شده و تأثیر بسیاری بر شعر شاعران پس از خود داشته است. ظهیر، مضمون‌پردازی متعدد و گسترده‌ای از دانش‌های مختلف از جمله باورها و عقاید عامیانه و برخی باورهای محلی در اشعار خود دارد و از این منظر یکی از شاعران پیشرو ...
بیشتر
شعر ظهیر فاریابی، شاعر قرن ششم، به عنوان یکی از حلقه‌های بین سبک خراسانی و عراقی در بسیاری از داوری‌های شاعرانه کهن مطرح شده و تأثیر بسیاری بر شعر شاعران پس از خود داشته است. ظهیر، مضمون‌پردازی متعدد و گسترده‌ای از دانش‌های مختلف از جمله باورها و عقاید عامیانه و برخی باورهای محلی در اشعار خود دارد و از این منظر یکی از شاعران پیشرو به شمار می‌رود. مضمون‌پردازی باورهای عامیانه در اشعار ظهیر به صورت شبکه‌ای بلاغی و با توجه به جنبه‌های مختلف یک باور و آداب و رسوم عامیانه رخ می‌دهد و در دسته‌هایی چون: باورهای عامیانۀ نجومی، اعتقادات عامیانه دربارة حیوانات و پرندگان، طب عامیانه و باورها و عقاید مربوط به پدیده‌های غیبی و رسوم عامه، می‌توان آن‌ها را تحلیل کرد. در رسوم عامیانه وی به آدابی چون جرعه‌افشانی بر خاک، خالکوبی، رسوم عید و... اشاره می‌کند. برخی مضمون‌سازی‌ها از باورهای عامیانۀ نادر و بسیار کهن در شعر فارسی نیز در میان اشعار وی دیده می‌شود. از ابزارهای هنری و بلاغی با استفاده از باورها و رسوم عامیانه در اشعار وی، به استعاره، حسن تعلیل، تجاهل‌العارف و تشبیه می‌توان یاد کرد. مضمون‌پردازی با عقاید عامیانه نجومی بیش از همه بازتاب دارد. وی از باورهای عامیانه برای مدح شاه و معشوق یا بیان پریشانی احوال خود بهره برده است. روش تحقیق در این مقاله به شیوۀ توصیفی- تحلیلی است.
عباس باقی نژاد؛ اصغر بابا سالار
چکیده
تعلیل هنری یا «حسنِ تعلیل» در «شعر کودک» کاربردی خاص و متفاوت از شعر بزرگسالان دارد. هدف این پژوهش، کشف و تفکیکِ الگوهایی است که ده شاعر صاحبِ سبکِ کودک در بهره‌مندی از حسنِ تعلیل در نظر داشته‌اند. در این پژوهش، جایگاه حسنِ تعلیل در محتوا و ساختار و نقش آن در معنی‌آفرینی، تخیل‌پردازی و زیباشناختی اشعار این ده شاعر تبیین ...
بیشتر
تعلیل هنری یا «حسنِ تعلیل» در «شعر کودک» کاربردی خاص و متفاوت از شعر بزرگسالان دارد. هدف این پژوهش، کشف و تفکیکِ الگوهایی است که ده شاعر صاحبِ سبکِ کودک در بهره‌مندی از حسنِ تعلیل در نظر داشته‌اند. در این پژوهش، جایگاه حسنِ تعلیل در محتوا و ساختار و نقش آن در معنی‌آفرینی، تخیل‌پردازی و زیباشناختی اشعار این ده شاعر تبیین شده و نوعی طبقهبندی الگویی برای تعلیلهای هنری آنان ارایه گردیده است. این طبقهبندی، منطبق بر چند الگوی کلی از جمله «الگوی رفتاری»، «الگوی عاطفی»، «الگوی زبانی»، «الگوی تمثیلی - استعاری» و «الگوی فانتزی» شکل گرفته و مبنای آن، معیارهایی است که این شاعرانِ کودک در علتآفرینی مد نظر دارند؛ یا تشخص و برجستگی خاصی، اعم از برجستگیِ خیالی، عاطفی، فکری و زبانی است که در تعلیلهای شعر آنان وجود دارد وجود دارد. در بحث مربوط به هر یک از انواع حسنِ تعلیل، سبک و سیاقِ علتآفرینی و کیفیتِ اثرگذاری حسنِ تعلیل بر مخاطبان کودک، همچنین کارکرد آن نوع خاص از حسنِ تعلیل، تشریح، بررسی و تحلیل شده است.
بلاغت فارسی
پروین ابیضی اسفهلان
چکیده
آیرونی از صناعات پیچیدة ادبی است. و آن شگردی است که نویسنده، معنایی متضاد با ظاهر سخن خود به کلام می‌بخشد به‌طوری‌که اغلب با غافلگیری و ریشخند همراه است. در مقاله حاضر که به روش توصیفی، تحلیلی-آماری است ابتدا به تعریف آیرونی و ویژگی‌های عمده آن و تقسیم‌بندی انواع آن پرداخته شده سپس ضمن بیان مختصری در خصوص منطق‌الطیر و معرفی اجمالی ...
بیشتر
آیرونی از صناعات پیچیدة ادبی است. و آن شگردی است که نویسنده، معنایی متضاد با ظاهر سخن خود به کلام می‌بخشد به‌طوری‌که اغلب با غافلگیری و ریشخند همراه است. در مقاله حاضر که به روش توصیفی، تحلیلی-آماری است ابتدا به تعریف آیرونی و ویژگی‌های عمده آن و تقسیم‌بندی انواع آن پرداخته شده سپس ضمن بیان مختصری در خصوص منطق‌الطیر و معرفی اجمالی آن، به تفصیل به بررسی و تحلیل انواع پرکاربرد این صنعت در منطق‌الطیر پرداخته شده و بسامد هر یک از انواع پرکاربرد آیرونی در جدول نشان داده شده و در نهایت نتیجه‌گیری کلی از تحقیق به‌عمل آمده است. هدف از این تحقیق، بررسی و تحلیل چگونگی کاربرد آیرونی و بسامد انواع آن و دلایل به کاررفتن این صنعت در منطق‌الطیر است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد عطار به علت ساختار داستانی این اثر که می‌تواند منشاء گوناگونی از آیرونی باشد از انواع آیرونی بهره برده و با نگرش آیرونیک و زبان طنز آمیز خود، حقایق فراوانی را روشن کرده و انواع مسایل مهم زمانه خود و مسائل فکری، عقیدتی و الهیاتی خود را در قالب شگرد آیرونی، مفید و ظریف بیان کرده است. از نظر آماری نیز، آیرونی‌های کلامی و سقراطی به ترتیب با بیست و سیزده درصد بیشترین بسامد و آیرونی‌های تقدیر و نمایشی به ترتیب با یک و سه درصد کمترین بسامد را به خود اختصاص داده‌اند.
