نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد سراب، دانشگاه آزاد اسلامی، سراب، ایران.

2 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سراب، دانشگاه آزاد اسلامی، سراب، ایران.

3 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد سراب، دانشگاه آزاد اسلامی، سراب، ایران(نویسنده مسئول).

چکیده

یکی از شیوه‌های تشخیص سبک و تمایز مکتب‌ها، بررسی صورخیال است. خیال عنصراصلی شعر، در همه تعریف‌های قدیم و جدید است. شاعر با کمک خیال و برقرارکردن ارتباط میان انسان و طبیعت، یا کشف ارتباط بین آن دو، از صورت بیان عادی و منطقی خارج و آن را به گونه‌ی بیان شعری وکلام مخیل در ‌می‌آورد که نظم او شعر ‌می‌شود. در میان انواع صورخیال که مهمترین وجه تمایز سخن ادبی ازغیر آن است، تشبیه جایگاه خاصی دارد. این عنصر ادبی درسیر تطور ادبیات فارسی‌‌‌‌، کارکرد خود را پیوسته حفظ کرده است. تشبیه در اصطلاح عبارت است از برقراری شباهت بین دو یا چند چیز به قصد اشتراکشان در یک یا چند صفت.پس اگر بخواهیم معنی و صفت مشترک بین دو چیز را بیان کنیم از فن تشبیه استفاده ‌می‌نماییم.. شاعران و نویسندگان ازجمله ابتهاج و فروغ در به کار بردن تشبیه اهدافی را دنبال ‌می‌کنند؛ از جمله بیان حال مشبه، مدح و نکوهش، تصویرسازی، توصیف، مفاخره، ایجاز، اطناب، خیال انگیزکردن سخن و مضمون آفرینی. این پژوهش، با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و منابع کتابخانه‌ای، اشعار فروغ و ابتهاج را از لحاظ ساختاری‌‌‌‌ تشبیه مورد بررسی قرار داده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Simile and structure in Forogh and Ebtehaj poems

نویسندگان [English]

  • mehrnaz lamei 1
  • seyedmahmoud anvari 2
  • saeed farzaneh fard 3

1 Ph.D. Student, Sarab Branch, Islamic Azad University, Sarab, Iran.

2 Assistant Professor, Sarab Branch, Islamic Azad University, Sarab

3 Assistant Professor, Sarab Branch, Islamic Azad University, Sarab(Corresponding Author)

چکیده [English]

identification of style and difference of schools is the study of forms of imagination. Imagination is the main element in all classic and modern definitions. Poet takes advantage of imagination in order to establish a relationship between man and nature or discover a relation between these two. In doing so, he transcends the ordinary logical form of expression and turns it into a type of poetic expression and imaginary word called poetry.Among different types of imageries, simile is of particular place in distinguishing literary words from the non-literary. This literary element has retained its own function in a continuous way in the course of evolution of Persian literature. Simile as a term consists of establishing the similarity between two or several objects in order to specify their commonality in one or a number of attributes. Then, if we want to express the meaning and common feature between two things, we make use of the technique of simile. Poets and writers including Ebtehaj and Furugh have pursued their specific goals in application of simile; including expression of the state of the thing that is likened, praise ad critique, illustration, description, bragging, summarizing, expanding, making the word imaginary and creation of theme. The present study relies on descriptive-analytic method and library resources to study the poems of Furugh and Ebtehaj from the structural perspective.

کلیدواژه‌ها [English]

  • : Imaginaries
  • Simile
  • Structure
  • Furugh
  • Ebtehaj