نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

• زکیه رجبی ¹
• مهیار علوی مقدم ²
• محمود فیروزی مقدم ³

¹ دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد تربت حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران.

² دانشگاه حکیم سبزواری

³ استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تربت حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران.

چکیده

ارسطو، بلاغت را هنر کشف و کاربرد ابزاری می‌دانست که برای ترغیب و تهییج شنونده مفید واقع شود وازاین روست که بررسی تولیدات زبانی درگفتمان، که نظامی فراتر از جمله است در حوزۀ مطالعات نشانه – معنا شناسی قرار می گیرد. نشانه ها در روابط گفتمانی، پویا، متکثّر و سیال می شوند و دیگر تابع روابط تثبیت شدۀ سوسوری نیستند. از این روبسیاری از سنت های بلاغی را می توان به عنوان تعریف یک عمل نشانه شناختی که راهی است به سوی فرایندهای زیبایی شناختی در نظر گرفت که قادرند فراتر از شناخت استعاره ها و نمادها استنتاج های معناداری را به مدد نشانه ها در ذهن مخاطبان و ناظران تولید کنند. در نشانه – معنا شناسی معناهای از پیش تعیین شده بر اساس روابط دال و مدلول، جای خود را به معناهایی که تابع کشمکش و تنش بین سطوح زبانی است می دهند و از قالب نشانه های معمول و قراردادی با کارکردی رایج و متداول خارج شده و به نشانه های غیر معمول، متحوّل و ناپایدار تبدیل می شوند. رمان کولی کنار آتش اثر منیرو روانی پور، حاوی مجموعه ای از نشانه هایی است که در شکل گفتمان روایی، قصد القای معناهایی دارد که نتیجۀ شناخت ارتباط همین نشانه هاست. این پژوهش برپایة روش تحلیلی- توصیفی، روش تحلیل داده ها به صورت کیفی وروش استدلال استقرایی، به بررسی نظام های معنایی گفتمان ، زیبایی شناختی و عناصر مؤثّردر ارتباط بین نظام نشانه ای و نظام معنایی که متأثر از بلاغت نشانه هاست دراین رمان خواهد پرداخت.

کلیدواژه‌ها

• بلاغت
• گفتمان
• نشانه – معناشناسی
• کولی کنار آتش

عنوان مقاله [English]

Applied Rhetoric of Signs in the Aesthetic Process of the Gypsy Novel by the Fire with a Sign-Approach - Discourse Semantics

نویسندگان [English]

• Zakiye Rajabi ¹
• Mehyar Alavi Moghaddam ²
• Mahmoud Firouzimoghaddam ³

¹ .PhD student in Persian Language and Literature, Torbat Heydariyeh Branch, Islamic Azad University, Torbat Heydariyeh, Iran.

² Hakim Sabzevari University

³ Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Torbat Heydariyeh Branch, Islamic Azad University, Torbat Heydariyeh, Iran

چکیده [English]

Aristotle considered rhetoric to be the art of discovering and using tools that could be useful for motivating the listener. The study of linguistic productions in discourse, which is a system beyond, is also in the field of sign-semantics studies. Signs in discourse relations become dynamic, plural, and fluid, and are no longer subject to Saussure's established relations. Many of these rhetorical traditions can be considered as the definition of a semiotic act which is a way to aesthetics that are able to produce meaningful inferences beyond the knowledge of metaphors and symbols with the help of signs in the minds of audiences and observers. In sign-semantics, pre-determined meanings based on signifier and signified relations give way to meanings that are a function of conflict and tension between language levels, and are removed from the form of ordinary and conventional signs with a common function. Symptoms become unusual, evolving, and unstable. The gypsy novel by the fire by Moniro Ravanipour contains a set of signs that in the form of narrative discourse, intend to induce meanings that are the result of recognizing the relationship between these signs. Based on descriptive-analytical method, qualitative data analysis method and inductive reasoning method, this study will examine the semantic systems of discourse, aesthetics and effective elements in the relationship between the sign system and the semantic system that is affected by the rhetoric of signs in this novel.

کلیدواژه‌ها [English]

• Rhetoric
• Discourse
• Sign - Semantics
• Gypsy by the Fire