نویسنده

دانشیار گروه زبان وادب فارسی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

چکیده

«استعاره» مهم‌ترین مبحث علم بیان است. استعاره یک ضرورت اجتماعی است که ماهیتی جمعی و اشتراکی داشته، اغلب بر اساس نیاز گوینده بر زبان می‌آید. هدف از آن، خلق فضایی خاص در ذهن شنونده است؛ فضایی که بتواند بین گوینده و خواننده ارتباطی بر مبنای اشتراک یا اشتراکاتی ایجاد کند. در واقع استعاره، تجلّی تخیّل و تحقّق تداعی افکار در شکل زبان است.
استعاره به سبب کارکرد بنیادینی که در آفرینش آثار ادبی دارد، از دیرباز مورد توجه قدما بوده است. استعاره را به انواع مختلفی دسته‌بندی کرده‌اند؛ ولی در میان این تقسیم‌بندی‌ها جای استعاره‌ای که ما آن‌ را «استعاره جمع» می‌نامیم، خالی است و تاکنون شاید کسی بصراحت به وجود این نوع استعاره اشاره نداشته است.
استعاره جمع، آوردن چندین مشبه‌به برای یک مشبه است. تلاش برای گذر از شکل اولیة استعاره و تصویرسازی‌های پی در پی شاعر برای یک مشبه، موجب پیدایش این استعاره می شود. در این مقاله برآنیم تا با روش توصیفی – تحلیلی وذکر شاهدهای شعری بدین پرسش‌ پاسخ دهیم که آیا این نوع استعاره وجود دارد؟ چگونه این نوع استعاره شکل می‌گیرد؟

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A study in aggregate metaphor

نویسنده [English]

  • H Tăheri

Associate professor of Persian Language and Literature, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran

چکیده [English]

"Metaphor" is the most important issue of the science of expression. Metaphor is a social necessity that has a collective and shared character, often referred to as the speaker's need. Its purpose is to create a special atmosphere in the mind of the listener, a space that can create a communication or communication between the speaker and the reader. In fact, metaphor, manifestation of imagination and the realization of the association of thoughts in the form of language.
The metaphor has long been considered by the ancestors for its fundamental function in the creation of literary works. The metaphor has been categorized into several types, but among these divisions, the metaphor for which we call the "metaphor of aggregate" is empty, and so far perhaps no one has explicitly referred to the existence of this kind of metaphor.
The aggregation of metaphor is bringing several layouts to a grid. The attempt to transcend the original form of metaphor and the sequential illustrations of the poet for a mash embodies the emergence of this metaphor. In this article, we are going to answer the question of whether there is such a metaphor with the descriptive-analytical method and the poetic evidence. How does this metaphor form?

کلیدواژه‌ها [English]

  • rhetoric
  • metaphor
  • simile
  • image
  • aggregate of metaphor