نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

• علی تسنیمی ¹
• یحیی طالبیان ²
• مریم غفّاری جاهد ¹
• احمدرضا بیابانی تونه ¹

¹ دانشگاه حکیم سبزواری

² استاد دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

دستگاه بلاغی یکی از بارز‌ترین دستگاه های زبان ادبی است که چگونگیِ روند آفرینش ادبیِ یک اثر را می‌توان درآن ملاحظه نمود. درپیکرة این فرایند، کاربردصورخیال مؤلّفه‌ای است که تأثیرشگرفی برگیرایی، جذابیّت و انتقال معنی دارد. صنعت تشبیه بعنوان یکی ازابزارهای اساسی صورخیال، هستة مرکزی تخیّلات شاعرانه است و درمیان ارکان این زیورکلامی، وجه شبه عامل‌ اصلی‌ و اسـاسیِ فعّال نمودن ذهن خواننده و مشارکت دادنِ وی درجریان آفرینش هنری است که بیقین خیال انگیزی تشبیه و نوآوری درآن، تاحدودزیادی به وجه شبه بازمی گردد. پژوهش حاضر برآن است تا با واکاوی تشبیهات بکاررفته در ویس و رامین فخرالدّین اسعدگرگانی و خسرووشیرین نظامی گنجوی ازدریچة آراء ونظریّات کریستین بروک-رز و آندره گوتلی، به سبک دو منظومة مذکور، کاربرد متفاوت صورخیال درآن‌ها و رابطة وجه شبه با مشبّه و مشبّهٌ‏به دست یافته وبسامد کاربرد ارکان محسوس و معقول در تشبیهات آنها را، مورد سنجش و تحلیل قرار دهد. روش بکارگرفته شده در پژوهش توصیفی-تحلیلی و به شیوة استدلال استقرایی است که ازطریق نمونه گیری انجام می‌شود. درپایان باتوجّه به آمار حاصل‌آمده میتوان نتیجه گرفت که در مثنوی ویس و رامین، بسامد تشبیهات تصویری درقیاس باکارکردی بیشتراست امّا در مثنوی خسرووشیرین تشبیهات دارای پویایی بیشتری شده و ازسکون وثبات خارج میشوند. همچنین در هر دومنظومه، بسامد تشبیهات تصویری نسبت به تشبیهات کارکردی بیشترست. ازدیگرسو، در اثرنظامی مشبّه خیالی بیشتراز داستان فخرالدّین اسعدست و درمقابل، منظومة ویس و رامین مشبّهٌ‏به خیالیِ بیشتری داراست. بیشتروجوه شباهت در هر دوداستان نسبت به مشبّه، موردانتظار و نسبت به مشبّهٌ ‏به، ضروری هستند.

کلیدواژه‌ها

• وجه شبه
• ویس و رامین
• خسرو و شیرین
• گوتلی
• بروک-رُز

عنوان مقاله [English]

Exploring what and why of Similarity and its interaction quality with similar parties based on the opinions of Brooke-Rose and Goatly (Case Study: Vis and Rāmin Gorgani & Khosrow and Shirin Nezami)

نویسندگان [English]

• Ali Tasnimi ¹
• yahya talebian ²
• maryam ghaffari jahed ¹
• ahmadreza biabani tooneh ¹

¹ Hakim Sabzevari University

² Allameh Tabatabaei University

چکیده [English]

The Rhetorical system is one of the most prominent literary system in which one can see how the literary creation process works. The simile industry as one of the most important means of the portrait is the central core of poetic imagination. Among the elements of this verbal adornment, the Similarity factor is the activation of the reader's mind and participation in the creation of the arts, an incredible likeness and innovation in it, to a large extent, returns to a Similarity form. The present study seeks to analyze the similarities used in Vis and Rāmin Fakhreddin Asad Gurgani and Khosrow and Shirin Ganjavi, from the views of Christine Brock-Rose and André Gutli, in the style of the two Poems, the different application of the pictograms in them, and The relationship between the face-to-face ratio and the frequency of the use of tangible and pertinent elements in their similes is measured and evaluated. The method used in the descriptive-analytic research is based on the inductive reasoning that is carried out through sampling.The similes have more dynamism and become out of order and stability. Similarly, in both Poems, the frequency of visual simulations is greater than functional simulations. On the other hand, the fictional motif of the military is more than the story of Fakhr-Aldin Asa’d, and on the contrary, the poetry of Vis and Rāmin Poem is more imaginative. Most aspects of similarity are necessary in both stories as to what is meant, to be expected and to the way.

کلیدواژه‌ها [English]

• Similary
• Vis and Rāmin
• Khosrow and Shirin
• Goatly
• Brooke-Rose