نویسنده
دانش‌آموخته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان، ایران
چکیده
بررسی نشانه معناشناختی گفتمان به‌ویژه گفتمان ادبی، ادبیات را به‌سوی پویایی و کاربردی شدن سوق می دهد. این روش فرایندی حسی- ادراکی، سیال، زیبایی‌شناختی و ناپایدار است که با عبور از روش برنامه مدار و با حضور عاملی انسانی به‌طور ناگهانی شکل‌گرفته در مسیر تولید معنا قرار می گیرد و فرایندی هنری، حسی و زیبا می آفریند که هیچ گونه نتیجه ای قطعی و از پیش تعیین‌شده ندارد. حضور ناگهانی و احساسی شوش گر، درروند آفرینش معنا باعث ایجاد فضای تنشی و زیبا در کلام می گردد. در نشانه- معناشناسی، حس، ادراک، تنش، عاطفه و تعامل به تولید و تحول معنا می-انجامد. این روش برخلاف روش برنامه مدار و روش روایی، مکانیکی عمل نمی کند بلکه حالتی غیرمنتظره و ناگهانی دارد بنابراین به نتیجه ای قطعی و ثابت ختم نمی شود؛ به‌عبارت‌دیگر طبق برنامۀ خاص و مشخصی عمل نمی کند تا نتیجه ای مشخص داشته باشد؛ بلکه فضایی تنشی و متزلزل بر معنا حاکم است. در این مقاله شعر «سورۀ تماشای» سهراب سپهری از دیدگاه نشانه- معناشناسی بررسی می شود تا پاسخ این سؤال داد ه شود. آیا سپهری با رویکردی احساسی و تنشی، جریان زیبا ساز، سیال و متکثر معنا را در این شعر رقم می زند؟
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Semiotic analysis of Sureh-ye Tamasha by Sohrab Sepehri
نویسنده [English]
- kayomarth khanbabazade
Graduated from Persian Language and Literature, University of Guilan, Iran
چکیده [English]
Semiotic analysis of discourse, especially literary discourse, is driving literature towards being dynamic and applicability. This method is a sensory-perceptual, free-flowing, aesthetic and unstable process which has got shaped suddenly passing through a program-oriented method and in the presence of a human agent and is situated in the way of meaning production. It creates an artistic, sensory, and aesthetic process which fails to result in a definite and pre-determined conclusion. The sudden and emotional presence of actan makes a tensional and aesthetic atmosphere in the process of creating meaning. In semiotics sense, perception, tension, emotion and cooperation leads to the creation and development of meaning. This method contrary to program-oriented and narrative method does not function mechanically, but it has an unexpected and sudden aspect. So it leads to no definite and constant conclusion. In other words, it does not function in a certain and given way to lead to a pre-determined conclusion and there is a tensional and unstable ruling on the meaning. In this paper, I will analyze the "Sureh-ye Tamasha" by Sohrab Sepehri from the semiotic approach, to answer this question if Sepehri has a emotional, tensional, creates the aesthetic, free-flowing and plural meaning in this poem.
کلیدواژه‌ها [English]
- Semiotics
- Sureh-ye Tamasha
- sensory-perceptual aspect
- aesthetic aspect
- tensional atmosphere
)