نویسنده

• هومن ناظمیان

عضو هیأت علمی دانشگاه خوارزمی

چکیده

نظریه بینامتنیت پدیده‌ای است گفتمانی که برای نخستین بار توسط میخائیل باختین با عنوان گفتگوی متون مطرح شد. سپس ژولیا کریستوا آن را گسترش داد ونظریه بینامتنیت را مطرح کرد. این رویکرد در مطالعات ادبیات تطبیقی جایگزین مباحث تأثیر وتأثر شده و در مطالعات نشانه- معنی شناسی از گفتگوی متون مکتوب به سوی مکالمه متون رسانه ای گسترش یافته است.
علی رغم اینکه بینامتنیت به طور کلی نظریه جدید محسوب می شود، اما بخشهایی از آن با مفاهیمی در نقد و بلاغت اسلامی شباهت فراوانی دارد. بلاغیون و ناقدان مسلمان از دیرباز با مفاهیمی همچون تضمین، اقتباس، تلمیح وسرقتهای شعری آشنا بودند ودرباره آنها به اظهار نظر می پرداختند، ولی به دلیل فقدان رویکرد ساختاری و گفتمانی نتوانستند این مباحث را به نظریه ای منسجم و روشمند تبدیل کنند. البته باید توجه داشت بینامتنیت بسیار وسیع تر از این مفاهیم است و نباید آن را به این مباحث تقلیل داد، اگرچه این مفاهیم را نیز در بر می گیرد. در میان نظریه پردازان غربی، بخشهایی از دیدگاه ژرار ژنت با میراث ناقدان مسلمان شباتهای فراوانی دارد. در این مقاله می‌کوشیم رابطه بخشهایی از نظریه ژرار ژنت درباره بینامتنیت را با بلاغت قدیم تبیین نماییم.

کلیدواژه‌ها

• بینامتنیت
• نقد
• بلاغت
• ژرار ژنت

عنوان مقاله [English]

Relationship between intertextuality and the Islamic rhetoric from Genette point of view

نویسنده [English]

• Houman Nazemian

Arabic Language and literature, Kharazmi University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Intertextuality is a discursive phenomenon with putted forth by Mikhail Bakhtin as dialogics for the first time. Afterwards Julia kristeva developed this theory and putted forth the intertextuality. She consider each text outcome of some texts that created within a supposed text. Roland Barhtes consider every text an intertext with is created from a plenty of sounds, speeches and texts. This approach has took the place of influence in comperetive studies and in semiotic analyses transformed from the handwritten texts to media texts studies.
But we must not suppose this theory is very new in our critics and rhetoric. The muslim ancients critics were known terms such as Inclusion, Quotation, Insinuation, Theft of poetry, and were studied about it. But they couldn't theorized it because of loss of structural and discursive point of view. In this article we try to study the relationship between intertextuality and the Islamic rhetoric from Genette point of view

کلیدواژه‌ها [English]

• Intertextuality
• criticism
• rhetoric
• Gerard Genette