نویسندگان

• فاطمه بهار ¹
• یدالله شکری ¹
• حمیدرضا شعیری ²

¹ استادیار زبان و ادبیان فارسی دانشگاه سمنان، ایران

² استاد زبان فرانسه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

چکیده:
رجز، گفتمانی تهاجمی میان دو رقیب و از عوامل تأثیر گذار میان دو کنشگر است. کنشگر در پی آن است تا با بیانی که جانشین جنگ می شود، یا مقدمه ای قوی برای شروع آن می باشد، بر حریف غلبه کند. در این شیوه دو عنصرگفتمانی مهم: نازش و مباهات به خود؛ نکوهش رقیب و تحقیر نژاد به عنوان پروتز گفتمانی مطرح می شوند. منظور از پروتزگفتمانی امری بیانی با نقش صیانت از حریم کنشگر است. این مقاله در پی آن است که بر اساس نظریه پروتز گفتمانی به بررسی رجز بپردازد و نشان دهد که با توجه به بررسی نشانه شناسانه، این گفتمان کارکردی پروتزی می یابد و به جای ورود به فرآیند کنشی، در فرآیند گفتمانیِ پیشاکنشی با ویژگی پروتزی قرار می گیرد و نظام بیانی، جانشینِ کُنِش می شود. قهرمان می کوشد با رجز پیش از شروع نبرد، یا تا زمان شکل گیری اساسی آن، برحریف پیروز شود. پس رجز با کارکرد پروتزی، جایگزینی برای کنش اصلی است. هدف اصلی مقاله بررسی کارکرد پروتزی رجز به عنوان امری نشانه ای در راستای تحلیل چگونگی بسط نظام گفتمانی پیشاجنگ است. رجز به عنوان پروتز گفتمانی بستری مناسب جهت توسعه فضای صیانت از خود در مقابل دشمن بدون ورود به کنش، از طریق پادکنش می باشد. پادکنش مانند هاله ای دور کنش را می گیرد تا بتواند یا جایگزین آن شود، یا در صورت ورود به فرآیند کنشی آن را تحت تاثیر قرار دهد.
کلید واژه ها:
رجز، پروتزسازی گفتمانی، پادگفتمان، پادکنش، نشانه معناشناسی، رستم و اسفندیار

کلیدواژه‌ها

• رجز
• پروتزسازی گفتمانی
• پادکنش
• نشانه معناشناسی
• رستم و اسفندیار

عنوان مقاله [English]

Investigating and analyzing the functions of Rejes's semantic sign: Discourse Prosthetics "Rostam and Esfandiar's Story"

نویسندگان [English]

• fateme bahar ¹
• yadollah shokri ¹
• hamidreza shairi ²

¹ Assistant Professor of Persian Language and Literature, Semnan University, Iran

² Professor of French, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Abstract
Reggae is an aggressive discourse between the two rivals that replaces the action. The actor seeks to overcome the opponent by saying that he is the successor to the war, or a strong introduction to it. In this way, two important criticisms of pride and self-righteousness, rival condemnation, and humiliation of race as a discursive prosthesis are raised. Prosthetic implication is an expression trick with the role of protecting the actor. This paper seeks to investigate Rajaz in the Shahnameh and the story of Rostam and Esfandiar based on the discourse's prosthesis theory and show that, with regard to the semantic signification, regex finds a functional prosthesis and instead of entering the process of action, in a pre-discursive discourse process with The protozoal feature is placed and the expression system is the successor to action. The hero tries to defeat Brahma by rehearsing before the battle begins, or until its foundation. So, with the prosthetic function of Rejz, the replacement for the main action is the physical battle. The main purpose of this paper is to examine the function of Projection Rajaz as a counterweight to the analysis of how to expand the pre-war discourse system. Regazh as a discursive prosthesis is an appropriate setting for developing a space of self-defense against the enemy without entering into action, through a podium. Therefore, the pitch will act like a halo to be able to replace or replace it, or if it enters the process, it will affect it.

کلیدواژه‌ها [English]

• Rejz
• Discourse Prosthodontics
• Predictions
• Semantic Symptoms
• Rostam and Esfandiar