حسن خلف
چکیده
مطالعه استعاره یکی از کانونیترین محورهای نقد ادبی است که از دیرباز توجه ناقدان را به خود معطوف داشته است و درباره نقش و کارکرد آن سخن-های بسیاری گفته شده است. از جمله کارکردهایی که ناقدان برای این فن زبانی ذکر کردهاند این است که مفاهیمی را که به سادگی قابل ادراک نیستند، در ذهن مخاطب مجسم مینماید و آن را به سان تصویر پویا در پیش چشم ...
بیشتر
مطالعه استعاره یکی از کانونیترین محورهای نقد ادبی است که از دیرباز توجه ناقدان را به خود معطوف داشته است و درباره نقش و کارکرد آن سخن-های بسیاری گفته شده است. از جمله کارکردهایی که ناقدان برای این فن زبانی ذکر کردهاند این است که مفاهیمی را که به سادگی قابل ادراک نیستند، در ذهن مخاطب مجسم مینماید و آن را به سان تصویر پویا در پیش چشم خوانند ترسیم مینماید. این پژوهش میکوشد تا به تکیه بر روش توصیفی – تحلیلی این جنبه از کارکردهای استعاره را در صحیفه سجادیه بررسی و تبیین نماید. به همین منظور، نخست ادبیات دعا و سبک نگارش صحیفة سجادیه به صورت اجمالی مورد بررسی قرار میگیرد. سپس ضمن بررسی جایگاه استعاره در حوزه نقد ادبی و کارکرد آن، به تحلیل گوشهای از استعارههای صحیفة سجادیه و نقش بارز آن در تصویر مفاهیم طبیعی، مفاهیم انتزاعی و مفاهیم دینی بپردازیم. یافتهها نشان میدهد که امام سجاد در صحیفه سجادیه، استعاره را نه فقط برای زیبا ساختن کلام خود، بلکه برای محسوس و عینی جلوه دادن کلام تحت تأثیر قرار دادن ذهن شنونده به کار گرفته است.