حسنعلی دانشور؛ سپیده سپهری؛ علی عین علی لو
چکیده
چکیده سوررئالیسم، مکتبی است که در فرانسه و قرن بیستم پدید آمده است. هرچند این مکتب در اروپا مطرح شد، بارقه‌هایی از اندیشة این مکتب را می‌توان در آثار شاعران و نویسندگان ایرانی نیز جست و جو و بازیابی کرد. گاه بین مؤلّفه‌های سوررئال این آثار و سوررئال غرب، تشابه‌های عمیقی دیده می‌شود که حکایت از اصالت این مکتب در آثار ایرانی از گذشته ...
بیشتر
چکیده سوررئالیسم، مکتبی است که در فرانسه و قرن بیستم پدید آمده است. هرچند این مکتب در اروپا مطرح شد، بارقه‌هایی از اندیشة این مکتب را می‌توان در آثار شاعران و نویسندگان ایرانی نیز جست و جو و بازیابی کرد. گاه بین مؤلّفه‌های سوررئال این آثار و سوررئال غرب، تشابه‌های عمیقی دیده می‌شود که حکایت از اصالت این مکتب در آثار ایرانی از گذشته تا کنون دارد. این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی ، به کنکاش در اشعار نادرپور پرداخته و جلوههای سوررئالیستی آن را با مؤلّفه‌های غربی تطبیق داده است. نتیجة بدست آمده، نشان میدهد، هرچند نادرپور شاعر سوررئالیست نیست، امّا مؤلّفه‌های سوررئالیستی در اشعار او نمود پررنگی دارد. عدم هراس از مرگ، ایجاد تصاویر نامفهوم و عجیب، بکارگیری تصاویر سوررئال و بسامد فراوان حسّ-آمیزی و تشخیص نمونههایی از عناصر سوررئالیستی در شعر نادرپور است که قابل تطبیق با مؤلّفه‌های غربی سوررئالیستی است. کلیدواژه: مکتبهای ادبی، سوررئالیسم، سوررئالیسم غربی، شعر معاصر، نادر نادرپور
حمید جعفری قریه علی
چکیده
کارکرد تلمیح در طنزسروده‌های معاصر پس از انقلاب اسلامیچکیدهتلمیح که اشاره به داستان، مثل، آیه، حدیث و شعر است، نوعی پیوند میان مطالب اصلی و داستان و واقعه‌ای را بیان می‌کند. این شگرد ادبی، جنبۀ تشبیه یا استشهاد دارد و زیبایی کلام را می‌افزاید. با توجّه به این‌که تلمیح دربردارندۀ فرهنگ عامه و عقاید و رسوم گذشته است از دیرباز مورد ...
بیشتر
کارکرد تلمیح در طنزسروده‌های معاصر پس از انقلاب اسلامیچکیدهتلمیح که اشاره به داستان، مثل، آیه، حدیث و شعر است، نوعی پیوند میان مطالب اصلی و داستان و واقعه‌ای را بیان می‌کند. این شگرد ادبی، جنبۀ تشبیه یا استشهاد دارد و زیبایی کلام را می‌افزاید. با توجّه به این‌که تلمیح دربردارندۀ فرهنگ عامه و عقاید و رسوم گذشته است از دیرباز مورد توجّه شعرای ادب فارسی یوده است. تلمیح در بازآفرینی صحنهها ضمن برانگیختن مخاطب، در ارتقاء سطح اندیشگی او مؤثّر است و میدان دیدش را وسعت میبخشد. همین موضوع، اهمیّت و ضرورت بازخوانی این شگرد ادبی را نشان میدهد. با این توضیح، هدف پژوهش حاضر، بیان کارکرد تلمیح در بلاغتافزایی شعر معاصر، تشریح جنبههای معنا آفرینی و تآثیر آن در ایجاد موقعیّتهای طنزگونه است. حاصل پژوهش نشان میدهد که این آرایۀ ادبی با نقشی که در آفرینش طنز دارد، در تبیین انتقادهای اجتماعی و سیاسی که از مهمترین و پربسامدترین رویکردهای شعر طنز است، تأثیری بسزا گذاشتهاست. همچنین تصرّف شعرای طنزپرداز در تلمیحات به نوآوری و خلق تصاویر جدید در شعر منجر شده و این تصویرها نیز در ایجاد فضای طنزآمیز بسیار مؤثّر بودهاند.
